ลดโลกร้อนกันเหอะ

     ตอนที่อยู่ต่างประเทศ คิดเสมอว่าถ้ากลับไปเมืองไทย ก็อยากทำกิจการเล็กๆอะไรสักอย่าง ที่พออยู่พอกิน ไม่ต้องไปรับจ้างใครเหมือนในอดีตที่ผ่านมา เพราะอายุก็เริ่มจะเยอะขึ้นแล้ว การจะไปสมัครงานที่ไหนก็ยากขึ้น 
    ความสามารถส่วนตัวก็หลากหลาย ร้านตัดผมก็เคยเปิด หลังขดหลังแข็งแทบไม่มีเวลากินข้าวกินปลาเป็นเวร่ำเวลากับเขา 
งานสปาตั้งแต่หัวยันเท้าก็ทำมาหมดแล้ว จะเปิดร้านสปาดีไหมน้อ คิดไปก็ติดขัดปัญหาเรื่องสามี เพราะคุณชายเธอเล่นไม่เข้าใจอะไรทั้งสิ้น เข้าไปอยู่ในห้องสองต่อสองกันคนอื่นเป็นชั่วโมง แกก็ทำใจไม่ได้ ไม่รู้ไปทำอะไรกันมั่ง เฮ่อ ชีวิตชั้น จะไปยังไงต่อไปล่ะทีนี้
    เอาล่ะ ไม่เป็นไรกลับไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน กลับมาก็ซื้อคอนโดถูกๆมือสองหรือมือสามสี่ห้าก็ไม่รู้ แต่ทำเลดีติดสุขุมวิท ในราคา สองแสนเจ็ด เมื่อปี 2011 นี่เอง ซื้อมาแล้วก็ปรับปรุงทาสีตกแต่งทำครัวเดินสายไฟใหม่ อยู่ได้ไม่ถึงปีก็เริ่มอึดอัด ด้วยความที่เป็นคนชอบปลูกต้นไม้ เห็นต้นอะไรสวยๆก็อดไม่ได้ จนที่ว่างหลังห้องไม่พอ ต้องแอบเอาไปปลูกหน้าคอนโด ได้เม็ดขนุนพันธ์ดีจากกรุงเทพ ลงทุนซื้อมาเลยหลายกิโล พ่อค้าคงนึกว่าจะเอาไปต้มกินกระมัง เปล่าค่ะ จากนั้นก็ไปซื้อดินถุงๆมาจับนอนเข้า เอามีดเจาะแล้วยัดเม็ดขนุนลงไป ดินถุงนึงยัดได้ประมาณ 30 เม็ด เสร็จแล้ว ฝากยามรดน้ำให้ ดินเป็นสิบถุงถูกยัดด้วยเม็ดขนุน วางเป็นแปลงเพาะเม็ดพันธ์ ทำยังกะตัวเองมีที่ดินสักร้อยไร่ ที่ไหนได้ อยู่คอนโดเท่ารูหนู
      คนผ่านไปผ่านมาต่างก็เอ่ยปากถามกันทุกคนว่าทำหยัง เพราะแถวแหลมฉบังคนอีสานเยอะ 
เฮาก็บอกว่าเพาะขนุน แต่ไม่รู้จะเอาไปปลูกที่ไหน ใครอยากได้ก็มาเอาไปเด้อ 
     พอเวลาผ่านไป เจ้าเม็ดขนุนก็เริ่มงอกงาม แทงยอดอ่อนใบเขียวสวย ใครเห็นก็อยากได้ พากันมาขอบ้าง หยิบไปเฉยๆบ้าง เราก็นึกในใจว่าไม่เป็นไร ใครเอาไปก็ถือว่าช่วยกันลดโลกร้อน กลับมาเมืองไทยร้อนเหลือเกิน กะว่าที่เหลือที่ไม่มีคนเอง จะเอาไปปลูกมันบนเกาะกลางถนนนั่นแหละ  ทำไมน้อ ไม่มีใครคิดอยากปลูกต้นไม้ที่กินได้ไว้บนเกาะกลางถนนบ้างเลย นอกจากจะได้ร่มเงาแล้ว ยังกินได้อีกด้วย ไม่ต้องไปหวง ใครอยากกินก็เก็บกินกันไป ปลูกให้เยอะๆ เป็นแนวไปตลอดทางผสม ปนๆ กัน พวกมะม่วง มะยม มะปราง มะไฟ ขนุน น้อยหน่า อะไรก็ว่ากันไป ใครมีเม็ด ใครมีต้น ก็เอามาหว่านกันบนเกาะกลางถนน ก็น่าจะดีไม่น้อย ถือว่าช่วยกันลดโลกร้อนไปในตัว 
     จากวันนั้น ก็วิ่งหาซื้อที่ดินสักแปลง ไว้ปลูกต้นไม้ ตะลอนๆไปยัน ระยอง แต่ก็ยังหาถูกใจ ถูกตังค์ไม่ได้สักแปลง เพราะว่าคุณชายเจ้าเก่าเค้าคอยพูดโน่นพูดนี่ตลอด จะซื้อสวนผลไม้ก็ว่า เธอทำสวน  เป็นหรือ ครั้นจะซื้อสวนยางก็โดนอีก ที่ดินเปล่าก็ไม่เอา บอกว่าต้องมีเครื่องมือหนักไว้ช่วยงาน เงินหมดพอดี
หาไปหามาจนต้นขนุนที่เพาะไว้หายไปหมดก็ยังไม่ได้ที่สักแปลง ตูอุตสาห์ลงทุนเพาะเม็ด ไม่ได้ปลูกสักต้น  ฮ่วย.....